เขื่อนลำตะคอง
ลำตะคองเป็นสาขาสำคัญสายหนึ่งของแม่น้ำมูล มีต้นน้ำอยู่ระหว่างเขาฟ้าผ่า อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา กับเขาฝาละมี อำเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก ไหลผ่านที่ตั้งจังหวัดนครราชสีมาไปลงแม่น้ำมูลที่อำเภอจักราช รวมความยามทั้งสาย 220 กิโลเมตร
หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 ป่าไม้บริเวณต้นน้ำของลำน้ำในภาคตะวันออกเฉียงเหนือได้ถูกบุกเบิกเพิ่มขึ้น มาก โดยเฉพาะในบริเวณลุ่มน้ำลำตะคอง ซึ่งเป็นลุ่มน้ำที่ติดต่อกับภาคกลาง และมีทางคมนาคมสะดวก จึงเกิดสภาพการขาดแคลนน้ำ และน้ำท่วมที่ราบสองฝั่งลำตะคอง ซึ่งประชาชนอยู่กันหนาแน่น จนกระทั่งในฤดูแล้งไม่มีน้ำในลำตะคอง ใช้สำหรับทำการประปาในจังหวัดนครราชสีมา ต้องอาศัยน้ำจากอ่างเก็บน้ำห้วยบ้านยาง ซึ่งเป็นอ่างขนาดเล็กมาช่วย แต่ก็ยังไม่เพียงพอกับความต้องการ จึงจำเป็นต้องสร้างเขื่อน เก็บน้ำทางต้นน้ำของลำตะคองขึ้นเพื่อแก้ปัญหาเรื่องน้ำดังกล่าว
ลักษณะโครงการ
- เป็นเขื่อนดินเก็บกักน้ำ ปิดกั้นแม่น้ำลำตะคอง
- สูง 40.3 ม. ยาว 521 ม. มีช่องระบาย 1 ช่อง
- ระดับสันเขื่อน + 282.30 ร.ท.ก.
- ระดับเก็บกัก + 277.00 ร.ท.ก. ระดับน้ำสูงสุด + 280.00 ร.ท.ก.
- ปริมาณน้ำที่ระดับเก็บกัก 310 ล้าน ลบ.ม. ปริมาณน้ำที่ระดับเก็บกักสูงสุด 445 ล้าน ลบ.ม.
- ความจุก้นอ่างฯ ที่ระดับ + 261.00 ร.ท.ก. 20 ล้าน ลบ.ม.
- อาณาเขตรับน้ำ 1,430 ตร.กม. พื้นที่อ่างฯ ที่ระดับเก็บกักสูงสุด 554 ตร.กม.
- ปริมาณน้ำไหลลงอ่าง 212 ล้าน ลบ.ม./ปี ปริมาณฝนเฉลี่ย 1,113 มม./ปี
- River Outlet ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 3.50 ม. ส่งน้ำได้ 20 ลบ.ม./วินาที ระดับธรณีท่อ + 261.00 ร.ท.ก.
- Service Spillway ขนาด 6.0 ม. จำนวน 7 ช่อง ระบายน้ำได้ 1,530 ลบ.ม./วินาที
- ทางระบายน้ำฉุกเฉินกว้าง 40.0 ม. ระบายน้ำได้ 600 ลบ.ม./วินาที
ระยะเวลาก่อสร้าง 6 ปี (ปี พ.ศ.2507 – 2512)
ค่าก่อสร้าง ทั้งโครงการ 249 ล้านบาท